της Δήμητρας Σπανού Χημικού, μόνμης καθηγήτριας πρώτου Γυμνασίου Δάφνης
υπό κατασκευή
Yi jiing
48 jing To πηγάδι
Το πηγάδι. Η πόλη ίσως αλλάξει
αλλά το πηγάδι δεν μπορεί να αλλάξει.
Ούτε ελαττώνεται ούτε αυξάνει.
Έρχονται και φεύγουν και πέρνουν νερό από το πηγάδι.
Αν κατέβει σχεδόν ως το νερό,
και το σκοινί δεν φτάνει
ή σπάσει το σταμνί, έρχεται δυστυχία
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Α. Οι φαρμακευτικές διότητες των φυτών
Οφείλονται σε χημικές ουσίες που περιέχουνται στα φύλλα τους καρπούς ή τις ρίζες τους τις οποίες λέμε ενεργά συστατικά ή ενεργές ουσίες του φυτού.
Οι έρευνες πάνω στα ενεργά συστατικά των φυτών, οδήγησε τους περασμένους αιώνες στην παρασκευή πολλών φαρμάκων. Πολλά από αυτά τα φάρμακα είναι πλέον καθημερινής χρήσης τόσο εδώ και αρκετά χρόνια ορισμένα από αυτά διατίθενται και χωρίς ιατρική συνταγή. (ασπιρίνη, Vicks κ.α.). Αυτό όμως που παρατηρήθηκε είναι η αξία ολόκληρου του φυτού, που σε ορισμένες περιπτώσεις φέρνει καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα από όσο η απομονωμένη δρσστική ουσία του. Αυτό μπορεί να συμβαίνει (που είναι ακόμα υπό έρευνα) είναι, 'οτι το θεραπευτικό αποτέλεσμα οφείλεται σε συντονισμένη δράση ουσιών και αλληλοενίσχυση πολλών από τα ενεργά συστατικά που βρίσκονται στο ίδιο φυτό. Έτσι η αξία των ενεργών συστατικών των φυτών δεν περιορίζετιαι μόνο στον κατάλογο των ενεργών συστατικων αλλά και στην δράση πολλών ουσιών από το φυτό.
.JPG)
Δευτερογενείς μεταβολίτες: οι ευεργετικές ουσίες που παράγονται από φυτά φαιοφύκη, μύκητες βακτήρια
Οι ουσίες αυτές δεν εμπλέκονται σε βασικές λειτουργίες των οργανισμών αλλά δρουν ευεργετικά και προστατευτικά στην διατήρηση της υγείας τους.
Προέρχονται συνήθως από ενδιάμεσες ενώσεις του πρωτογενούς μεταβολισμού του κύκλου του Κρεμπς όπως το ακέτυλοσυνένζυμοΑ το κιτρικό οξύ, το ακετογλουταρικό οξύ, το ηλεκτροσυνένζυμοΑ, το οξαλοξικό .
Η σύνθεσή τους είναι μια σύνθετη και δυναμική και εξειδικευμένη διαδικασία που επιρρεάζεται και διαφοροποιείται και από τις εκάστοτε συνθήκες που επικρατούν.
Οι σημαντικότερες κατηγορίες δευτερογενών μεταβολιτών είναι οι φαινόλες - πολυφαινόλες- παράγωγα, τα τερπένια -διτερπένια σεσκιτερπένια - πολυτερπένια, οι αζωτούχες ενώσεις - αλκαλοειδή- μπεταλαίνες - αμίνες μη πρωτεινικά αμινοξέα.
Α1. ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΦΥΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΤΟΣΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΧΗΜΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ
Όταν αναφερόμαστε στα φυτά, θεωρούμε αυτονόητο ότι μιλάμε για οργανισμούς σημαντικά κατώτερους από τα ζώα, αν όχι και από τους μικροοργανισμούς. Τα φυτά δεν μετακινούνται, δεν αντιδρούν παρά μονο με κάποιες μορφές τακτισμού και γενικά δεν επικοινωνούν όπως εμείς το καταλαβαίνουμε. Τα φυτά δεν διαθέτουν οργανικά συστήματα και πολύπλοκες οργανικές λειτουργείες, τα φυτά ακόμα δεν φαίνεται να δημιοργούν οργάνωση στην ζωή τους και ούτε μοιάζει να επικοινωνουν μεταξύ τους.
Όμως όλα αυτά και άλλα, που δίνουν για τα φυτά την εικόνα κατώτερων οργανισμών δεν είναι αληθινά. Τα φυτά απλά έχουν έναν διαφοορετικό τρόπο να υπάρχουν. Σε όλα τα παραπάνω που τα συυγκρίναμε, ακολουθούν απλά διαφορετικές συμπεριφορές που δεν μας είναι οικίες ώστε να τις αντιλαμβανόμαστε άμεσα.
Ο πιο σημαντικός τρόπος να εκπληρώνουν όλες αυτές τις συμπεριφορές, που με μια επιπόλαιη ματιά δεν φαίνεται να υπάρχουν καν, είναι η χρήση μιας πληθώρας χημικών ουσιών που τα βοηθούν να επικοινωνούν, να αναπαράγονται, να αμύνονται στους εχθρούς τους, να οργανώνονται σε ομάδες, να προσαρμόζονται στο περιβάλλον και τις αλλαγές του.
Η εξέλιξη της Μοριακής Βιολογίας και της Μοριακής Γενετικής, είναι πια σε θέση να μας αποδείξει τον τρόπο που τα φυτά λειτουργούν- το ίδιο άρτια όμως και οι υπόλοιποι ογανισμοί. Όταν εδώ αναφερόμαστε σε οποιαδήποτε ιδιότητα ή χαρακτηριστκό ενός οργανισμού το πρώτο που κάνουμε είναι , να εξετάζουμε τον γενετικό του κώδικα και τα γονίδια που τον απαρτίζουν.
Όπως γνωρίζουμε τα γονίδια εκφράζονται κυρίως με την σύνθεση πρωτεινών και είναι αυτές που κοντρολάρουν και λειτουργύν και τα κύτταρα και τον οργανισμό ολόκληρο. Θα εκπλαγούμε αν διαπιστώσουμε o αριθμός των γονιδίων στα φυτά, που είναι φαινομενικά απλούστεροι και κατώτεροι οργανισμοί, είναι κατά κανόνα μεγαλύτερος από αυτάν των ζώων και του ανθρώπου.
Για να έχουε μια εικόνα, ενώ στον άνθρωπο ο οριθμός των γονιδίων είναι 21000 έως 23000, στο κουνούπι είναι 14000 στην Escherichia coli 5.500, στο ρύζι ο αριθμός των γονιδίων είναι σχεδόν διπλάσιος, ενώ στην λεύκα υπέρδιπλάσιος από του ανθρώπου.
Έτσι λοιπόν, με τον μεγαλύτερο αριθμό πρωτεινών τους και του πλήθους των παραγόγων αυτών, τα φυτά αντιμετωπίζουν την ακινησία τους, τους εχθρούς τους, τις πριβαλλοντικές συνθήκες, τον ανταγωνισμό των γειτονικών φυτών, την προσέλκυση εντόμων για να επικονιαστούν και ότι άλλο. ī
Αυτή είναι λοιπόν η εξήγηση για τις τόσες πολλές χημικές ουσίες που ανεβρίσκουμε στα φυτά και που μεταξύ αυτών κάποιες ασκούν σε άλλους οργανισμούς και στον άνθρωπο σημαντική φαρμακευτική δράση.
Από αυτές οι υδατοφιλες (αλκαλοειδή, ταννίνες, υδροκυάνες , φλαβονοειδή, σαπωνίνες , μη πρωτεινικά αμινοξέα) βρίσκονται σε διάφορα σημεία των φυτών όπως χυμοτόπια, γαλακτοφόροι σωλήνες κ.α.
Οι λιπόφιλες (τερπένια, φλαβονοειδή τερπένια, λιπόφιλα φλαβονοειδή) βρίσκονται σε αδενικά τοιχώματα, ρητινοφόρους αγωούς ελαιοφόρα κύτταρα, μεμβράνες κύτταρα κ.α.
Α2. ΕΝΕΡΓΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΦΥΤΩΝ: ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΗΜΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ ΑΠΌ ΦΥΤΑ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ
Οι χημικές ουσίες - δευτερογενείς μεταβολίτες- που παράγονται σε κάποια φάση του μεταβολισμού και βρίσκονται κάπου αποθηκευμένα ή δημιουργούνται λόγω κάποιας ανάγκης εντάσσονται σε τρεις κατηγορίες.
Α. Φαινόλες και παράγωγά τους Ενώσεις με φαινολικό δακτύλιο και τα παράγωγά τους, που προέρχονται από αντικαταστάσεις, συμπύκνωση και πολυμερισμού τους. (κουμαρίνες, ξανθόνες, φλαβονοειδή, λιγνάνες κ.α.
Β. Τερπένια που αποτελούνταιν από μονάδες ισοπρένιου και περιλαμβάνουν μια μεγάλη γκάμα από ενώσεις (γερανιόλες σκουαλένια, καροτενοειδή, κόμμεα κ.α.) και προιοντα συνένωσής τους με άλλα μόρια
Γ. Αζωτούχες ενώσεις παράγωγα αμινοξέων (ετερογενή ομάδα δευτερογενών μεταβολιτών που αποτελείται από τα αλκαλοειδή, τις μπεταλαίνες, τις αμίνες, μη πρωτεινικά αμινοξέα)
Β. Οι φαινόλες .
Αντισηπτικές και αντιφλεγμονώδεις
δραστικές κατά βλαπτικών μορφών βακτηρίων, κατά των μυκήτων και ορισμένων ιών.
Σε αραιή συγκέντρωση διαλύουν το κυτταρικό τοίχωμα μικροοργανισμών με αποτέλεσμα να διαχαίονται έξω τα συστατικά του κυττάρου. Επίσης επιρρεάζουν την διαπερατότητα της κυτταρικής μεμβράνης των μικροοργανισμών. Χρειάζεται προσοχή γιατί σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν βλάβη και στον μεγάλο οργανισμό.
Σε μεγάλες συγκεντρώσεις προκαλούν μετουσίωση των πρωτεινών του πρωτοπλάσματος των κυττάρων τους.
Β1. Οι απλές φαινόλες των φυτών
Είναι ενώσεις οργανικές με υδροξύλιο (α) ενωμένο σε αρωματικό δακτύλιο και στους οργανισμούς παράγονται από το αμινοξύ αλανίνη.
Η φαινόλη (υδροξυβενζόλιο) είναι η απλούστερη ένωση της κατηγορίας αυτής. Εχει όξινο χαρακτήρα που αυξάνεται λόγω του αρωματικού δακτυλίου και φαινόμενου του συντονισμού. Επίσης ο όξινος χαρακτήρας αυξάνεται με ηλεκτρονιόφιλη υποκατάσταση, στην θέση ο και π.
Αυτο συμβαίνει διότι με την ηλεκτρονιόφιλη υποκατάσταση το Η+ αοσπάται ευκολόερα.
Το σαλικυλικό οξύ είναι ένα από τα συνηθισμένα παράγωγα φαινόλης που συναντάμε σε πολλά φυτά (π.χ. τσάι Κευλάνης , Ιτιά). Χρησιμοποιείται στην θεραπέια υπερκερατωσικών ή λεπιδωδών καταστάσεων (ψωρίαση, πυτιρίδα, ιχθύαση, μυρμηγκιές)
Μια άλλη υποκατεστημένη φαινόλη είναι η θυμόλη (θυμάρι) που 
αναστέλει την ανάπτυξη πολλών μυκήτων και βακτηρίων με χαμηλή τοξικότητα
και η ισομερής με την θυμόλη καρβακρόλη ( αιθέριο έλαιο ρίγανης) με ανάλογες ιδότητες .
Οι αντισηπτικές ιδιότητες της φαινόλης αυξάνουν, αν υπάρχει στον δακτύλιο πλευρική αλυσίδα με 5-6 άτομα άνθρακα ή και αλογόνων στον βενζολικό πυρήνα.
Γενικότερα γνωρίζουμε πως οι φαινόλες σε χαμηλές συγκεντρώσεις επιδρούν στις κυτταρικές μεμβρανες και τοιχώματα μικροοργανισμών και επίσης με τα λευκώματα σχηματίζουν αδιάλυτες λευκωματούχες ενώσεις. Σε μεγάλες συγκεντρώσεις προκαλούν μεταουσίωση πρωτεινών του κυταροπλάσματος . Επέρχεται διαρροή των στστατικών των κυττάρων των μικροοργανισμών.
Β2. Ενώσεις φαινολικού χαρακτήρα
Οι πολυφαινόλες και τα φαινολικά παράγωγα (φλαβονόλες,τανίνες, ανθοκυάνες)
1.Οι πολυφαινόλες
Ενώσεις όπου στον αρωματικό δακτύλιο υπάρχουν περισσότερα υδροξύλια. Παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον γιατί έχουν σημαντικές αντιοξειδιωτικές ιδιότητες που συνδέονται με την ιδιότητά τους να μετακινούν ηλεκτρόνια (αρωματικός δακτύλιος)
Ανάλογα με την χημική τους δομή, διακρίνουμε τα φλαβονοειδή, τα φαινολικά οξέα, τις ανθοκυανίνες και τα στιλβάνια
Β3. Οι αντιοξειδωτικές πολυφαινόλες δεσμεύουν τις ελεύθερες ρίζες
Οι ελεύθερες ρίζες ειναι, μόρια ή άτομα με μονήρη ηλεκτρόνια που σχηματίζονται από διάφορους οξειδωτικούς παράγοντες (μεταβολισμός, ανοσοποιητικό, υπεριώδης κ.α) . Επιδρούν σε άλλα βιομόρια του κυττάρου και τα αλλοιώνουν.
Οι ελεύθερες ρίζες είναι επικίνδυνες και καταστροφικές γιατί δημιουργούν αλυσυδωτές αντιδράσεις και έτσι είναι δυνατόν αν υπάρχουν ακόμη και λίγες από αυτές, να καταστρέφουν πολλά κύτταρα Οι αντιοξειδωτικές ουσίες αντιδρούν στις οξειδώσες που προκαλούν οι ελεύθρες ρίζες και με κατάλληλο μηχανισμό σταματούν την δράση τους
Η ελαιοευρωπείνη αποτελεί το κύριο συστατικό των πολυφαινολών της ελιάς
Αντιοξειδωτική δράση έχουν επίσης η υδροξυτυροσόλη και η τυροσόλη που βρίσκονται στα απόβλητα των ελαιοτριβείων
Οι πολυφαινόλες δεσμεύουν τις ελεύθερες ρίζες ή σταματούν την αλυσιδωτή αντίδραση
Κουρκουμίνη
Μια από τις δραστικες ουσίες τς ρίζας του φυτού κουρκουμας (χρυσόριζα). Έχει αντιφλεγμονώδη, αντιοξειδωτική, αντιβακτηριακή, αντικαρκινική δράση και αντι αμυλοείδωσης. Ενισχύει το ανοσοποιητικό βοηθώντας την δράση των μακροφάγων κυτάρων του. Έρευνες το 2009 έδειξαν ότι η αντικαρκινική της δράση οφείλεται σε ιδιότητά της να διαχωρίζει τα αντικαρκινικά κύτταρα από τα υγειή και να τα σκοτώνει
Φαινολικά παράγωγα
α. Φλαβονόλες και φλαβονοειδή
Eίναι αντιοξειδωτικές ουσίες , παράγωγα του φλαβύλιου (καταάσονται στα φλαβονοειδή). Βρίσκονται σε πολλά φυτά όπως το κακάο, τα λάχανα, τα πράσα , τα μπρόκολα, μούρα, αμύγδαλα, τσάι , πιπεριές κ.α. Επιδρούν στον εγκέφαλο σε σημείο του ιππόκαμπου που σχετίζεται με την μνήμη και έτσι εμφανίζουν ιδιότητες βελτίωσης της μνήμης.
Γλυκοζίτες (κερκετίνη) και γλυκοζυλιωμένα παράγωγα φλαβονοειδών συναντάμε στο φυτό πόας υπερικού
β. Προιόντα πολυμερισμού φαινολικών παραγώγων
β1. Γλυκοζίτες και γλυκοζιτικά παράγωγα: τανίνες, ανθοκυάνες
Οι ταννίνες
Πολυμερισμός φαινολοξέων με σάκχαρα
Δέφουν (συσφίγγουν) τους ιστούς βελτιώνουν την αμυνα στις λοιμώξεις
Από την φαινόλη προέρχονται και άλλες αλκοόλες με περισσότερα υδροξύλια και από αυτές τα φαινολοξέα όπως το γαλλικό οξύ. Αντίστοιχο πολυπυρηνικό οργανικό οξύ είναι και ελλαγικό οξύ. Τέτοιες ενώσεις φαινολικού χαρακτήρα δημιουργούν γλυκοζίτες όταν ενώνονται με σάκχαρα και διακρίνονται σε υδρολυόμενες και μη υδρολυόμενες ή συμπυκνωμένες.
Ο πολυμερισμός τους δίνει τις ταννίνες χαρακτηριστικές ουσίες που τις βρίσκουμε σε πολλά σώματα, έχον γεύση στυφή και καταβυθίζουν τις πρωτείνες από υδατικά διαλύματα και ατα αλκαλοειδή. Οι ταννίνες διεισδύουν στο δέρμα και επιδρούν στις περιοχές του κολλαγόνου δημιουργώντας εγκάρσιους δεσμούς ανάμεσα στις γειτονικές αλυσίδες δημιουργώντας έτσι ισχυρό πλέγμα που δυσκολεύει την είσοδο μικροβίων κ.α.. Τις συναντάμε στο τσάι Κευλάνης ,στο κρασί, σε φρούτα τoυ δάσους , στα αμύγδαλα, στην καννέλα , στην μαύρη σοκολάτα στην κολητσίδα και γενικά σε ουσιες που δίνουν στυφή γεύση.
Οι υδρολυόμενες είναι 
γλυκοζίτες του γαλλικού οξέος ( επίσης του μ διγαλλικού και ευλλαγικού οξέος) και συμμετέχει γλυκόζηα.
Οι συμπυκνωμένες είναι πολυμερή, παράγωγα οξυγονούχων ετεροκυκλικών ενώσεων.
β2. Οι ανθοκυάνες
Eίναι γλυκοζίτες που το άγλυκο είναι ένα φαινολικό παράγωγο , το φλαβύλιο.
Ευκολη απόσπαση ηλεκτρονίων , συζυγιακοί δεσμοί, μεσομερείς μορφές,
Αντιοξειδωτική δράση, μεσομερείς μορφές, δείκτες PH
H ιδιότητά τους να μετακινούν ηλεκτρόνιά τους τους δίνει α.αντιοξειδωτικές ικανότητες . Στις αντιδράσεις τους με οξειδωτικές ρίζες μετατρέπονται οι ίδιες σε ρίζες αλλά στην συνέχεια διασώνται αποβάλοντας το σάκχαρο με το οποίο είναι ενωμένες και έτσι σταθεροποιούνται και σταματά το φαινόμενο της οξείδωσης.
β. Οι ανθοκυάνες έχουν στο μόριό τους συζυγιακούς διπλούς δεσμούς. Σε αυτό οφείλονται τα χρώματα των φυτών κυρίως τα . Η μεταβολή στην οξύτητα με συνέπεια την απόσπαση του όξινου πρωτονίου δημιουργεί φορτισμένο μόριο που με μεσομερείς μορφές. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την μεταβολή του χρώματος ανόλογα με το PH.
γ.Στην μοριακή τους δομή επίσης οφείλται το ότι
απορροφούν την υπεριώδη ακτινοβολία και έτσι μας προστατεύουν .
Γ. Τα Τερπένια
(αντιφλεγμονώδη, εντομοκτόνα, αντιιικά και αντιβακτηριακά)
Τα τερπένια στα φυτά παράγονται σαν ενδιάμεσοι μεταβολίτες της οδού πυροσταφυλικού 
ή του μεβαλονικού οξέος από όπου προκύπτουν η γεραλιόλη και η νερόλη που είναι συστατικά αιθέριων ελαίων. Από την νερόλη σχηματίζεται το λεμονένιο .
Θεωρείται πως τα φυτά τα παράγουν σαν φυτικές ορμόνες για την προστασία τους από απώλεια νερού, φυτοφάγα ζώα και παράσιτα.
Αποτελούν μικρά μόρια που μπορεί να θεωρηθούν παράγωγα του ισοπρενίου (2-μεθυλο-1.3-βουταδιένιου)
όταν αυτό ενωθεί ¨"ουρά - κεφάλι" .
Κατατάσονται στα λιποειδή και σε αυτά ανήκουν τα τερπενοειδή, τα καρότενοειδή, τα στεροειδή και οι λιποδιαλυτές βιταμίνες.
Μια χημική κατάταξη των τερπενίων είναι αυτή που βασίζεται στους δακτυλίους που περιέχουν.
Έτσι έχουμε
Γ1 Μονοκυκλικά τερπενικά σώματα
Τα μονοκυκλικά τερπενικά σώματα μπορεί να είναι υδρογονάνθρακες, αλκοόλες ή κετόνες,
Υδρογονάνθρακες
ΚΥΜΟΛΙΟ
Χημικά είναι παράγωγα του υδρογονωμένου κιμόλιου, του μινθάνιου (μέθυλο-ισοπρόπυλο-κυκλοεξάνιου).
D λεμονένιο
Από αυτό συναντώνται στην φύση υδρογονάνθρακες όπως το D λεμονένιο, στο έλαιο του κίμινου, 
του άνηθου, του φλοιού των εσπεριδοειδών, ενώ το L λεμονένιο συναντάται στα φύλλα του πεύκου και έλατου
Αλκοόλες
Η
μινθόλη ( π-μινθανόλη) που συναντάται σε αιθέρια έλαια του δυόσμου και της μέντας
Η τερπίνη, σχηματίζεται δευτερογενώς από αιθέρια έλαια. (γερανιολη τερεβινθέαιο). Δίνει εσωτερικό αιθέρα την κινεόλη ή ευκαλυπτόλη
κετόνες
Η μινθόνη που βρέθηκε σε αιθέρια έλαια είναι ελαιωδες υγρό με μυρωδιά μέντας και η πουλεγόνη στο αιθέριο έλαιο στο φλυσκούνι και το κρητικό δίκταμο
Γ2. Δικυκλικά τερπενικά σώματα
Περιέχουν συμπυκνωμένους δύο δακτυλίους και είναι παράγωγα
1. του πινάνιου
Από το πινάνιο παράγεται το α πινένιο που βρίσκεται στο αιθέριο έλαιο της κάναβης, του φασκόμηλου και του δενδρολίβανου και δρα σαν φυσικό αγγειοδιαστααλτικό και αποχρεπτικό
Το πινένιο, αποτελεί συστατικό και του τερεβινθέλαιου. Το τερεβινθέλαιο παράγεται με απόσταξη από την ρητίνη τερεβιθίνη, που συλλέγεται από τα πεύκα από έντομα ή όταν κόβονται. Από την ίδια ρητίνη παράγεται επίσης και το κολοφώνιο σαν στερεό υπόλλειμα.
6
Τα πινένια από το τερεβινθέλαιο χρησιμοποιούνται για την παρασκευή της καμφοράς.
2. του καμφάνιου
Από τα παράγωγα του δικυκλικού καμφάνιου στην φύση συνσντώνται το καμφένιο (σε πολλά αιθέρια λεμονιάς, καμφορόδεντρο, περγαμόντο, η Dκαμφορά στο ξύλο της καμφοράς,
Γ3 Σεσκιτερπένια, Πολυτερπένια, Καροτενοειδή
1. Σεσκιτερπένια (εντομοκτόνα)
είναι σώματα με 15 άτομα άνθρακα, ακυκλα ή κυκλικά, υδρογονάνθρακες αλλά και οξυγονούχα, αποτελούν κυρίως συστατικό αιθερίων ελαίων.
Στους υδρογονάνθρακες περιλαμβάνονται παράγωγα του αζουλένιου όπως το χαμαιζουλένιο που απομονώθηκε στο χαμομήλι.
Από τα οξυγονούχα συναντάμε την σαντονίνη στο φυτό Αρτεμισία η Κίνα στα άνθη του που είναι σώμα κρυσταλλικό , αριστερόστροφο. Χρησιμοποιείται σαν φάρμακο εναντίον των εντόμων. Μεγάλες δόσεις για τον ανθρώπινο οργανισμό, προκαλούν οπτασίες και σπασμούς.
.jpg)
2. Πολυτερπένια (αντισηπτικά:
Περιέχουν 20, 30 ή 40 άτομα άνθρακα υδρογονάνθρακες ή οξυγονούχα, κυκλικά ή άκυκλα. Χαρακτηριστικά είναι τα ρητινικά οξέα που είναι συστατικά του κολωφόνιου κα άλλων ρητινών και καά την αφυδρογόνωση δίνουν ρητένιο.
Τα τερπενικά αλκαλοειδή
Το Θαυματουργό Vicks
'Ενα συνηθισμένο φάρμακο που έχουμε σπίτι μας που περιέχει κυρίως τερπένια Τα αναγραφόμενα συστατικά του είναι το a πινένιο αλλά επίσης camphor, eucalyptus oil, thymos, menthol. tuppenlιne oil
δ
Ορα που χρησιμοποιείται στην περιγαφή των ενεργών συστατικών από φυτά με φαρμακευτική δράση
Αντισηπτικές ουσίες, αντισηπτική δράση: Ουσίες που ελέγχουν την σήψη, καταστρέφοντας ή αναστέλλοντας την ανάπτυξη παθογόνων μικροοργανισμών και έχει εφαρμογή ειδικά για ουσίες που χρησιμοποιούνται σε ζωντανούς ιστούς.
Απολυμαντικά, απολύμανση: Ουσίες που καταστρέφουν ή απομακρύνουν παθογόνους μικροοργανισμούς, που βρίσκονται πάνω σε αντικείμενα, χώρους κ.λ.π και με τον τρόπο αυτό προλαμβάνεται η λοίμωξη.
""αντισηπτικά μπορεί να δράσουν οξειδώνοντας οργανικές ουσίες (αλογόνα) καταστρέφοντας την κυτταρική μεμβράνη των μικροοργανισμών (οργανικοί διαλύτες), επιδρώντας σε αμινομάδες πρωτεινών (αλδεύδες) , υδρολύοντας ή και μετουσιώνοντας πρωτείνες (οξέα, φαινόλες, αλκοόλες), επίδραση στα πυρηνικά οξέα (χρωστικές) μεταβάλλοντας την διαπερατότητα της κυτταρικής μεμβράνης (παράγωγα τεταρτοταγούς αμμωνίου, χλωρεξιδίνη, φαινολικά παράγωγα) κ.α
Μια συνοπτική περιγραφή΄φαίνεται στην παρακάτω σχηματική απεικόνιση που δημοσιεύεται σε διδακτορική Haita Thomah
.jpg)
Δήμητρα Σπανού
ΠΗΓΕΣ
ΒΟΤΑΝΟΘΡΑΠΕΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ANDREW CHEVALLIER
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΡΓΑΝΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ. Ν. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ-Α. ΒΑΡΒΟΓΛΗ
Τι θα έβλπε η Αλίκη στην χώρα των φυτών. Γιάννης Μανέτας)
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CF%85%CE%BB%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AFB7
Γαληνός: Σαλικυλικό οξύ
Μικροβιολογικός Έλεγχος Αντιμικροβιακών Παραόντων
Διδακτορική Διατριβή Haitam Tomah
Τα Βυρσοδεψία, Λύκειο Καρλοβάσου - Ομάδα μαθητών.Καρλόβασι 1999
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%AE
https://ikee.lib.auth.gr/record/113014/files/%CE%91%CE%99%CE%9D%CE%91%CE%9B%CE%99%CE%94%CE%9F%CE%A5%20%CE%91%CE%93%CE%93%CE%95%CE%9B%CE%99%CE%9A%CE%97%20-%20%CE%9C%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%A0%CE%A4%CE%A5%CE%A7%CE%99%CE%91%CE%9A%CE%97%20%CE%94%CE%99%CE%91%CE%A4%CE%A1%CE%99%CE%92%CE%97.pdf
file:///C:/Users/%CE%94%CE%AE%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%B1%20%CE%9D%20%CE%A3%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D/Downloads/247685.pdf
https://elixinol.com/el/blog/%CF%84%CE%B9-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B5%CF%81%CF%80%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B9-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%81%CF%8C%CE%BB%CE%BF/
https://opencourses.auth.gr/modules/document/file.php/OCRS510/%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/%CE%95%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1%201.pdf
https://popups.ulg.ac.be/1780-4507/index.php?id=12477 https://www.researchgate.net/publication/224984849_Effect_of_thermal_processing_on_anthocyanin_stability_in_foods_Mechanisms_and_kinetics_of_degradation
Βικιπαίδεια365 × 487Αναζήτηση βάσει εικόνας
https://en.wikipedia.org/wiki/Reserpine
https://eco-aegina.blogspot.gr/2011/09/blog-post.html
https://chimikoergastirio.blogspot.gr/2009/07/blog-post_9614.html
https://www.vita.gr/diatrofi/eating-healthy/article/13087/oi-10-top-antikarkinikes-trofes/https://www.vita.gr/diatrofi/eating-healthy/article/13087/oi-10-top-antikarkinikes-trofes/
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B4%CE%AF%CE%BD%
https://www.google.gr/search?q=casimiroa+edulis+llave+%26+lex&safe=strict&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwjLlK6T7LXVAhWFA8AKHS3mDVgQ_AUICigB&biw=1247&bih=626#imgrc=H9eZlbydvWSGuM:
https://edisciplinas.usp.br/pluginfile.php/87457/mod_resource/content/1/chap6_Alkaloids%20derived%20from%20histidine_2013.pdf
https://www.google.gr/search?q=casimiroa+edulis&safe=strict&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwi_tbr37bXVAhVHPhQKHTPIDbcQ_AUICigB&biw=1247&bih=626#imgrc=c6hKJ9vUlD93ZM:
Vik. camphor, eucalyptus oil, thymos, menthol. tuppenlιne oil
https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/image/imagefly.cgi?cid=69602&width=100&height=100https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/image/imagefly.cgi?cid=69602&width=100&height=100
Οι αντιϋπερτασικές δράσεις της ρεζερπίνης είναι αποτέλεσμα της ικανότητάς της να καταστρέφει τις κα
https://www.google.gr/search?q=casimiroa+edulis&safe=strict&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwi_tbr37bXVAhVHPhQKHTPIDbcQ_AUICigB&biw=1247&bih=626#imgrc=c6hKJ9vUlD93ZM:τεχολαμίνες (μεταξύ άλλων νευροδιαβιβαστών μονοαμίνης ) από τιςπεριφερειακές συμπαθητικές νευρικές απολήξεις . Αυτές οι ουσίες συνήθως εμπλέκονται στον έλεγχο της καρδιακής συχνότητας, της δύναμης της καρδιακής συστολής και της περιφερικής αγγειακής αντίστασης. [3]
Η μεσολάβηση της ρεσερπίνης από τους νευροδιαβιβαστές μονοαμίνης στις συνάψεις συχνά αναφέρεται ως απόδειξη για τη θεωρία ότι η εξάντληση των νευροδιαβιβαστών μονοαμίνης προκαλεί μεταγενέστερη κατάθλιψη στους ανθρώπους ( πχ. Υπόθεση μονοαμίνης ). Ωστόσο, ο ισχυρισμός αυτός δεν είναι χωρίς αμφιβολία. Η προκαλούμενη από ρεσερπίνη κατάθλιψη θεωρείται από μερικούς ερευνητές ως μύθος, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι τα τσάγια που παράγονται από τις ρίζες των φυτών που περιέχουν ρεσερπίνη έχουν μια ηρεμιστική, ηρεμιστική δράση που πραγματικά μπορεί να θεωρηθεί ως κατασταλτική . [4] Ειδικότερα, η ρεζερπίνη ήταν η πρώτη ένωση που αποδείχθηκε ότι είναι αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό σε μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο μελτης Δήμητρας Σπανού Χημικού, μόνμης καθηγήτριας πρώτου Γυμνασίου Δάφνης
dermatikew αλοιωσεις τα 10 δοκομασμενα(αλόη βέρα, κουδουνίστρα, έλατο, αλμυρό, κατιφέ, καρύδα,
ευκάλυπτος, λεβάντα, μέντα και πεύκο),https://translate.google.gr/translate?hl=el&sl=en&u=https://journal.pmf.ni.ac.rs/bionys/index.php/bionys/article/viewFile/36/26&prev=search